Goodbye Il Civettaio

Ciao famiglia e amici,

Nog niet zo lang geleden heeft Paul jullie getrakteerd op ons eerste reisverslag. Wel, het moment voor het tweede reisverslag is zojuist aangebroken. Om de, zeer gewaardeerde, traditie voort te zetten zal ik eveneens beginnen met een aantal ‘datjes’ Dit keer ‘wisten-jullie-datjes’, omdat ik ervan uitga dat meer dan 1 persoon dit verhaal leest ;-).

Wisten-jullie-dat:
- Het aantal geconsumeerde wijnflessen zojuist de 15 heeft aangetikt?
- Dat dit, met oog op het commentaar op Facebook en andere sociale netwerken, toch best meevalt met z’n 2-en in 5 weken?
- Het hier ook kneiterhard kan regenen?
- Onze zuidervrinden dan niet meer de ‘grote bek- kleine voetjes- vol op het gaspedaal’ hebben?
- Zij echter het rijgedrag aannemen van een blinde bejaarde zondagsrijder uit Staphorst
- Dit mijn land is, omdat je voor 0,80 Eurocent de lekkerste Italiaanse caffè kan drinken
- Het te vergelijken is met de overheerlijke Nespresso (dames niet alleen aan George denken) maar dan nóg sterker!
- Paul om is en zijn Golden Power zowaar links laat liggen voor een ‘lekkâh bakkie pleur’
- Dit een leuk gezegde is dat precies aangeeft hoe je de koffie moet drinken (de uitspraak houden jullie van me tegoed):
‘Il caffè deve essere nero come il diavolo, bollente come l'inferno e dolce come l‘amore.' (‘De koffie moet zo zwart zijn als de duivel, zo heet als de hel en zo zoet als de liefde')

Een week of 2 geleden hebben wij een prachtige trip gemaakt naar Firenze (Florence), Lucca en Pisa. Wat een prachtige authentieke steden zeg. Zelfs voor mensen zonder oprechte interesse voor historie meer dan de moeite waard. Ok, je moet ervan houden om kerken e.d. te bezoeken, want op elke hoek van de straat staat weer zo’n enorm, maar prachtig, apparaat.
Aangekomen in Firenze dacht ik, voor het eerst in mijn leven, dat het vooraf geboekte hostel niet bestond. Wij troffen een ‘met verfbesmeurde, in de steigers-staande’ hal aan. Voeg erbij een gesloten huisdeur, zonder deurbel en naam van het hostel toe en je kunt je wellicht voorstellen hoe je je dan voelt. Sceptisch als wij Nederlanders zijn, werden wij onverwachts positief verrast door onze Dominicaanse gastheer. Hij vertelde en illustreerde op de kaart de bezienswaardigheden en verwelkomde ons zelfs met een glas rood (waar het woord ‘mooi’ absoluut voor moet worden weggelaten). We hebben na 2 uur wachttijd het origineel van de ‘de gigantische David’ van Michelangelo bekeken (en illegaal gefotografeerd). We zijn geweigerd voor de Duomo i.v.m. (volgens Paul) mijn hotpants. Ik denk nog steeds dat het door zijn te strakke leger-tanktop kwam. Later nog onder de voet gelopen door duizenden toeristen op de prachtige Ponte Vecchio. Al met al, een enerverend tripje in Firenze!
Gearriveerd op de plaats van bestemming in Lucca. Wederom ‘niemand da’ bij het hostel. Na 3 maal 4 verschillende nummers gebeld te hebben (huh, kan dat?) werd er opgenomen en hij zal er over 5 minuten zijn (= dus 30 Italiaanse minuten). Inderdaad na 35 minuten kwam meneer met z’n halve familie aankakken en scheen de beloofde vrije parkeerplaats ook niet bestaan. Kun je nagaan, we zijn nu pas in Italië!!! Enfin, de kelderkamer was prima en Lucca was echt prachtig. Na een goede nacht in de kelder met een lieve Duitse kamergenote en een snurkende buurman? (Ik weet niet wat het was, maar het ‘iets’ had in ieder geval veel haar) zijn we naar Pisa gereden. Hier hebben we vanzelfsprekend the famous ‘Campo dei Miracoli’ en zijn duizenden toeristen bekeken. Gelachen om allen die probeerden de Toren van Pisa tegen te houden en zelfs sommigen die ‘m probeerden om te duwen (wat getuigt van weinig respect, maar goed ;-)). Ok, toegegeven, wij hebben eveneens zo’n ontzettende cliché kliek gemaakt, we (vooral ik) konden het niet laten!
’S Avonds op huis aan gegaan en in ons appartement heerlijk met een pizza op schoot voor de laptop 3 afleveringen Friends gekeken…..Kortom, een aantal fascinerende dagen.
Overigens is er omtrent het slavenwerk op het land weinig veranderd, geen/geringe progressie geboekt en nog steeds geen promotie. Hier zal ik zodoende niet verder over uitwijden, alleen dat de grond van de Sangiovese (na 3 dagen regen) rete-vruchtbaar geworden is. Die planten rijzen echt de pan uit, en dat met 30 graden op je ‘eddie’…..wat een klote-werk! (Wel een lekker kleurtje though :))
Het is zodoende de hoogste tijd om Il Civettaio en zijn druiven na bijna 6 weken uit te zwaaien en de reis te vervolgen. Dinsdag rijden we richting Napoli (Pompei & Capri) en daarna bewonderen we Roma. Donderdag 23 juni gaan we met de ferry vanaf Civitavecchia naar Olbia waarna we 2 maanden op Sardegna zullen verblijven.

Arrivederci

Paul & Amy

PS. Voor geinteresseerden: de internetsite van waar we nu nog even zijn is www.civettaio.it en de site van de campsites op Sardinië is www.amfibietreks.nl .